حجت الاسلام و المسلمین محمد ملک زاده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با اشاره به سخنان اخیر آیت الله محسن اراکی، عضو مجلس خبرگان رهبری مبنی بر اینکه "حوزه علمیه، کار اصلی اش دخالت در سیاست است" اظهار داشت: متأسفانه برخی مدعیان روشنفکری و حتی روحانی نمایانی که گاه مدعی پیروی از افکار و اندیشه های حضرت امام(ره) نیز هستند در برابر این سخن حق، لب به اعتراض گشوده و سعی کرده اند دخالت روحانیت در سیاست را خارج از شئونات اصلی روحانیت قلمداد کنند.
وی افزود: این در حالی است که بی شک روحانیت متعهد در طول تاریخ تشیع وظایف بسیار مهمی در راستای هدایت فکری و اعتقادی مسلمانان و مبارزه با سلطه دشمنان اسلام بر جامعه اسلامی در ابعاد مختلف سیاسی - اجتماعی بر عهده داشته است؛ این وظایف به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی – که با طلایه‌داری این قشر مردمی و انقلابی صورت گرفت – بسی حساس‌تر و خطیرتر گردید.
وی گفت: از دیدگاه بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه‌ای رسالت اصلی روحانیت، حفظ روحیه انقلابی و دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی است. از دیدگاه رهبر انقلاب، انقلابی‌گری جز خصیصه ذاتی و همیشگی انقلاب اسلامی است و از این رو بقاء نظام جمهوری اسلامی نیز که محصول انقلاب اسلامی است، بدون حفظ روحیه انقلابی و عمل به ارزش‌های انقلاب اسلامی میسر نیست. این مهم تنها با حضور و پیشگامی روحانیت متعهد در صحنه های مختلف انقلاب و هوشیاری در برابر توطئه‌های عناصر نفوذی دشمنان اسلام و انقلاب که جز با دخالت در سیاست تحقق نمی یابد، امکان‌پذیر خواهد بود.
عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه علمیه قم ادامه داد: مقام معظم رهبری، انقلاب اسلامی ایران را به دلیل برخی ویژگی‌های منحصر به‌فرد به عنوان یک الگوی مناسب از انقلاب‌های الهی در عصر حاضر معرفی می‌کند؛ از مهمترین ویژگی‌های انقلاب اسلامی برخورداری از عنصر دین و جلوداری روحانیت در آن است که آن را در نوع خود بی‌نظیر ساخته است: «روحانیت، عنصر اصلی در مبارزات پانزده‌ساله منتهی به پیروزی انقلاب و سپس در تشکیل نظام مقدس اسلامی و برافراشتن پرچم اسلام در جهان و در مقاومت پرشور ملت ایران در برابر تهاجم‌های گوناگون دشمنان و پیش از این‌ها و در طول قرن‌های متمادی، عامل اصلی حفظ معارف اسلامی و ایمان عمیق و صادقانه ملت ایران به مکتب حیات‌بخش اسلام و رشد تفکرات دینی در همه‌جا بوده است». (پیام آیت الله خامنه‌ای به مناسبت اولین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)، ۱۰/۳/۱۳۶۹)
وی ادامه داد: از سویی با توجه به پرچمداری حوزه‌های علمیه در انقلاب اسلامی و نقش روحانیت به عنوان علت محدثه در پیروزی انقلاب، بقای انقلاب و نظام اسلامی نیز طبعا به حضور روحانیت انقلابی در صحنه انقلاب وابسته است. این مهم وظایف روحانیت به‌ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی را – که با طلایه‌داری این قشر مردمی و انقلابی صورت گرفت – بسی حساس‌تر نموده که از آن جمله باید به بحث هدایت سیاسی جامعه اشاره کردکه در اسلام بر عهده علماء دینی نهاده شده است تا با اتکاء به مبانی دینی اسلام، هدایت صحیح جامعه را در این زمینه برعهده گیرند.
حجت الاسلام ملک زاده تأکید کرد: عدم استمرار این حضور می‌تواند نتایج زیانبار و جبران ناپذیری برای جامعه اسلامی به همراه داشته باشد و انقلاب را از رسیدن به اهداف والای خویش بازدارد. همچنانکه دو واقعه تاریخی «مشروطیت و نهضت ملی به علت استمرار نیافتن حضور روحانیت به اهداف خود نرسید» اتفاقی که با هوشیاری بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی(ره) به وقوع نپیوست و ایشان اجازه نداد که «دشمن، حضور روحانیت را در حرکت عظیم انقلاب و پس از آن متوقف کند چرا که در غیر این‌صورت، نه انقلاب پیروز می‌شد و نه جمهوری اسلامی به حرکت خود ادامه می‌داد». به عنوان شاهدی بر این ادعا می‌توان به جریان بیداری اسلامی در کشورهای عربی مثال زد که «دین»، مردم را به میدان کشاند اما چون دستگاه‌های دینی متفرق بودند و انقلاب مردم ذیل رهبری واحد علمای دین قرار نداشت، این کار استمرار نیافت و بیداری به نتیجه لازم نرسید، اما در جمهوری اسلامی، تداوم حضور علما و روحانیون و در نتیجه حضور مردم در عرصه‌ها، استمرار حرکت انقلاب را ممکن کرده است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این که از دیگر وظایف علما و روحانیت آگاه و انقلابی، دفاع از حریم ولایت و موجودیت نظام اسلامی است، ابراز داشت: در زمان تاسیس حکومت اسلامی و حاکمیت ولی فقیه در عصر غیبت، اطاعت از ولی فقیه جامع الشرایط به عنوان نائب امام معصوم و پای‌بندی به قوانین حکومت اسلامی بر همه مردم واجب است. تبیین این موضوع بر عهده روحانیت به عنوان مبلغان دینی است تا مردم را نسبت به وظایف خود آگاه و از حریم ولایت و حاکمیت سیاسی ولی فقیه پاسداری نمایند؛ زیرا به تعبیر آیت الله خامنه‌ای «امروز اگر روحانیّت در قبال حکومت، بی‌اعتنا و بی‌مبالات باشد، هم خودش ضایع خواهد شد و هم حکومت اسلامی تضعیف می‌شود». (بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، ۱۶/۹/۱۳۷۴)
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: از ضروریات حیاتی روحانیت و حوزه‌های علمیه در نظام اسلامی آگاهی به مسایل سیاسی – اجتماعی روز است. علما و روحانیت با توجه به سابقه دیرینه این قشر در جامعه اسلامی و شیعی ایران که محل رجوع و مورد اعتماد مردم مسلمان ایران در عرصه‌های سیاسی و دینی بوده‌اند می‌توانند مسیر صحیح اسلام‌خواهی و حق‌طلبی را به مردم بنمایانند و موجب استحکام ایمان در بین آحاد مردم و نهراسیدن از دشمنان گردند. روحانیت تشیع در طول تاریخ به‌عنوان تکیه‌گاهی مطمئن در چگونگی تعامل با حاکمیت و قدرت سیاسی بوده‌اند. پس از طلیعه فجر انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ نیز که آرمان قریب به هزار و چهارصد ساله علما و مجاهدت‌ها و ایثارگری‌های ایشان به ثمر رسید، گرچه نوع صورت‌بندی تعامل روحانیت با دولت و قدرت سیاسی دگرگون شد و سیاست فاصله‌گیری از قدرت سیاسی به سیاست حفظ کیان حاکمیت اسلامی در سرلوحه وظایف این قشر مردمی قرار گرفت اما جایگاه اصیل علما به‌عنوان تکیه‌گاه مردم در حل مسایل سیاسی و اجتماعی همچنان حفظ و تقویت گردیده است.
وی با تأکید بر لزوم حفظ هوشیاری در برابر توطئه دشمنان افزود: امروزه توطئه دشمنان نظام اسلامی پس از گذشت بیش از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی بسیار پیچیده‌تر و به‌روزتر از گذشته شده است. تهاجمات فرهنگی اجانب از الگوها و روش‌های فوق‌العاده پیچیده و مدرن پیروی می‌کند از جمله این روش‌ها از دیدگاه رهبر انقلاب، انکار اصل توطئه و ترویج اتهام توهم توطئه در جامعه اسلامی است تا همه مشکلات و کمبودها را متوجه داخل نموده و ناکارآمدی نظام و مسؤولان اسلامی را تبلیغ نمایند. در این شرایط از منظر آیت الله خامنه‌ای جایگاه خطیر حوزه‌های علمیه ایجاب می‌کند با بصیرت و بینش صحیح دشمن را در هر لباسی که هست شناسایی و به مردم معرفی نمایند و این مهم در راستای وظیفه اساسی علما و روحانیون در هدایت مردم و تبلیغ حقیقت است؛ زیرا «در دنیایی که اساس کار دشمنان حقیقت بر فتنه‌سازی است، اساس کار طرفداران حقیقت باید بر بصیرت و راهنمایی باشد». (بیانات در دیدار طلاب و فضلا و اساتید حوزه علمیه قم، ۲۹/۷/۱۳۸۹)
حجت الاسلام و المسلمین ملک زاده با بیان این که یکی از موضوعات مهمی که امام خمینی(ره) در منشور روحانیت -که به مانیفست حرکت حوزه و روحانیت در مسیر انقلاب اسلامی معروف شد- به آن پرداخت، هشدار نسبت به نفوذ عناصر غرب‌گرا در بدنه انقلاب است، گفت: حضرت امام(ره) به همه به ویژه حوزه‌های علمیه هشدار می‌دهند که باید این عناصر را از صفوف انقلاب جدا کرد و برای خروج این جریان‌ها و گروه‌ها از قطار انقلاب نباید متاسف بود؛ زیرا آنان هیچ‌گاه تعلق خاطری به نظام و انقلاب نداشته‌اند و «به چیزی کمتر از انحراف انقلاب از تمامی اصولش و هر حرکت به سوی آمریکای جهان‌خوار قناعت نمی‌کنند». (نامه امام خمینی(ره) به وزیر کشور وقت در خصوص ممنوعیت فعالیت نهضت آزادی، ۳۰ بهمن ۱۳۶۶)
